Bugünler türkü söylenecek, oyun oynanacak günler değil. Dolayısıyla yukardaki başlıktan aldanmayın; sanmayın ki türküden bahsedeceğim, türküyü söz konusu edeceğim. Bu Ankara türküsünü hatırlatıp tarihten nasıl ibret alınır onu hatırlatacağım.
Bugün size kültür tarihimizdeki güvercinliği anlatacağım. Askeri bir tabir, tepelerde bulunan gözetleme kulesi anlamı taşır; nöbet yeri demektir.
Topkapı Sarayı ve Yıldız Sarayı’nın güvercinlikleri hala yerli yerinde durur. Önemli mekânları korumak, geçitleri tutmak amacıyla yapılmışlardır güvercinlikler. Bunlara bazen “güvercinlik kalesi” de denir. Hâlbuki zaten güvercinlik bir küçük kale, bir nevi burç demektir.
Benim en çok beğendiğim seyretmeyi sevdiğim güvercinlikten bahsedeyim; Tuna boylarının güvercinliğinden. Bugün Semendire Kalesi ne kadar muhkem, ne kadar muazzamsa Güvercinlik de o kadar şirin ve nazlıdır.
Güvercinlik, Sırbistan Romanya sınır hattında hala sessiz sedasız duruyor, Tuna’ya bakıyor. Sırpçası Golubac, Macarcası Galambóc her iki dilde de aynı anlama geliyor; “güvercin” demektir. 300 yıldan fazla Türk toprağı kaldı. Bugün ise cismini gören, ismini bilen neredeyse kalmadı.
Zaman zaman fırsat buldukça gidip dizinin dibine oturup ona bakıyordum ve şöyle mırıldanıyordum:
“Güvercin uçuverdi…”
Bizim coğrafyamızdan ne kadar çok güvercin uçurdular, hala da uçurmak istiyorlar.
